Meandry dekompresji

[anarchista]

06m / t06 / 15min
03m / t10 / 56min
=================
razem 90 minut

Dla porównania przeliczyłem ostatnie dwa przystanki na czystym tlenie:
06m / t06 / 8min
03m / t09 / 20min

To zobaczmy jak wygląda zalecenie o czasie razy 2 dla NX w porównaniu do tlenu.
15/8=1,875 56/20=2,8
Nie jest to równe 2 z błędem 10% to tyle o porównaniu z NOF.

Policz czas dekompresji tlenowej na 6m od razu do powierzchni i z 6m do powierzchni w jednym kroku na NX. Może tutaj wynik będzie równy 2, jak to jest w podstawach NOF
(nie będzie, na tlenie czas będzie taki sam, na NX dłuższy niż suma czasów.)

pozdrawiam rc

[Turbik]

Policz czas dekompresji tlenowej na 6m od razu do powierzchni i z 6m do powierzchni w jednym kroku na NX.

tlen - 28min
NX - 102min

102/28 = 3.6
To tym bardziej nie jest 2 z błędem 10%

[anarchista]

tlen - 28min
NX - 102min

102/28 = 3.6
To tym bardziej nie jest 2 z błędem 10%

(warto sprawdzić jakie są ilorazy wartości Mo dla kolejnych przedziałów)

Kilka słów podsumowania, jak widzimy regułki z NOF nie mają mocnego odzwierciedlenia w modelach tkankowych, nawet takich ze stałą wartością ciśnienia przesycenia. Dekompresję można obliczyć na białej kartce, kalkulatorem z intefejsem graficznym czy windowsowym kalkulatorem naukowym, można w Exelu.
Łączyć przystanki można, ale czas dekompresji na większej głębokości będzie dłuższy niż suma czasów, bo głębiej mamy wyższe ciśnienie inertu, to wymusza dłuższy czas. Dekompresja tlenowa w równaniach opisujących nie zawiera ciśnienia inertu, dlatego jej czas nie zależy od głębokości. ALE rozkład jaki jest w zalecany przez Pawła Porębę, nijak się ma do tego obliczonego w tym przykładzie i takiego jaki daje się wyprowadzić algebraicznie.

Piotrze nie wiem czy nie została tobie odwalona niedźwiedzia przysługa, już wiesz więcej niż wielu instruktorów, u których się będziesz szkolił.
Dlatego nie wychylaj się, jak instruktor będzie bredził, taka jego rola, jaka jego wiedza.

pozdrawiam rc

[Tomek Tatar]

Zmienia się ciśnienie inertu, trzeba przeliczyć M-wartości, później minimalny czas dla
każdego przedziału itd. Opis obliczeń dla 21m powinien wystarczyć (w razie problemów
służę pomocą).

Podaj proszę wartości dla przystanku na 3 m - M-wartości i nasycenia na początku i końcu przystanku. Strasznie długi czas wyszedł - nieproporcjonalnie dłuższy niż pozostałych przystanków. Czy M-wartości dla najwolniejszych tkanek nie wyszły mniejsze niż ciśnienie atmosferyczne?

Serdecznie pozdrawiam.

[anarchista]

Czy M-wartości dla najwolniejszych tkanek nie wyszły mniejsze niż ciśnienie atmosferyczne?

Wyszły, masz rację.

Mi(h) = 0,7Moi + h:

Planowałem później ale warto teraz. Liniowa redukcja wartości M(h) może dawać problemy. Dlatego rozwiązaniem są nie liniowe konserwatyzmy, mocniej redukujące początkowe przedziały słabo najwyższe.

pozdrawiam rc

[Turbik]

Podaj proszę wartości dla przystanku na 3 m - M-wartości i nasycenia na początku i końcu przystanku. Strasznie długi czas wyszedł - nieproporcjonalnie dłuższy niż pozostałych przystanków.

Proszę bardzo:
lp | Po(3m) | M(0m) | Tmin | Pk(3min)

01 | 08,58 | 20,72 | -13,9 | 06,50
02 | 10,21 | 17,78 | -12,8 | 06,53
03 | 12,76 | 15,75 | -07,0 | 06,78
04 | 14,72 | 14,21 | +01,7 | 07,51
05 | 15,56 | 13,30 | +11,2 | 08,65
06 | 15,35 | 12,46 | +21,9 | 09,71
07 | 14,51 | 11,76 | +32,9 | 10,42
08 | 13,37 | 11,13 | +43,9 | 10,65
09 | 12,22 | 10,64 | +50,9 | 10,51
10 | 11,34 | 10,22 | +55,6 | 10,21
11 | 10,70 | 09,94 | +53,6 | 09,91
12 | 10,15 | 09,73 | +42,0 | 09,60
13 | 09,69 | 09,45 | +34,6 | 09,31
14 | 09,31 | 09,24 | +14,6 | 09,05
15 | 09,00 | 09,03 | -07,2 | 08,82
16 | 08,76 | 08,89 | -52,3 | 08,62

Czy M-wartości dla najwolniejszych tkanek nie wyszły mniejsze niż ciśnienie atmosferyczne?

Jak widać niewiele brakowało (do 7,90 msw, bo zakładam że masz na myśli ciśnienie
inertu w powietrzu na powierzchni).

pozdrawiam
Piotrek

[anarchista]

Tomek Tatar napisał/a:
Czy M-wartości dla najwolniejszych tkanek nie wyszły mniejsze niż ciśnienie atmosferyczne?

Jak widać niewiele brakowało (do 7,90 msw, bo zakładam że masz na myśli ciśnienie
inertu w powietrzu na powierzchni).

To ważny element dlatego konieczne jest usystematyzowanie.

"Ogólnie, tkanki szybsze(o krótszym czasie połowicznego nasycania/odsycania) będą posiadały większą wartość nachylenia ΔM niż tkanki wolne. Objawia się to także tym że szybsze tkanki mogą tolerować większe różnice ciśnień niż tkanki wolne. Jeśli wartość nachylenia jest większa niż 1,0, wtedy tkanka teoretyczna może tolerować większą różnicę ciśnień wraz ze zwiększającą się głębokością. Wartość nachylenia równa się 1,0 oznacza, że tkanka teoretyczna może tolerować takie samo nadciśnienie bez względu na głębokość. Wartość nachylenia nie może być nigdy mniejsza niż 1,0. Była by to sytuacja nie logiczna, zgodnie z nią tkanka teoretyczna nie tolerowałaby nawet ciśnienia atmosferycznego. Linia ciśnienia atmosferycznego jest zawsze bardzo ważną linią odniesienia na wykresie funkcji M = f(H). Posiada nachylenie równe 1,0 i po prostu odzwierciedla ona punkty dla których prężność gazu obojętnego w tkance teoretycznej jest równa ciśnieniu otoczenia. Jest to istotne, kiedy prężność gazu obojętnego w tkance teoretycznej jest większa niż ciśnienie otoczenia, występuje wtedy gradient ciśnienia będący motorem napędowym dekompresji"
Cytat str 388 "Aparaty Nurkowe .... " rok 2000.

Musiałem załączyć ten fragment bo jest pewien błąd w określeniu wartości Mo. Wartość Mo nie może być mniejsza niż 10, jeśli taka sytuacja występuje to mamy błąd.
Jaki wystąpił tutaj, np. dla ostatniego przedziału 0,7Mo = 8,89.
Dlatego określenie konserwatyzmu unikające takiego problemu to np.
 k(Mio - 10) + 10 = M"io  gdzie k konserwatyzm należący do przedziału domkniętego [0,1] (dla 1 to model zbyt ostry, dla 0 zbyt konserwatywny) Mio wartość dla i-ego przedziału,  M"io wartość po obliczeniu konserwatyzmu. dzieki takiej metodzie nie powstają sytuacje w których Mio<10.
Analogicznie można zdefiniować ΔM'i =  k(ΔM'i - 1) + 1

Dlatego Piotrze proszę przelicz jeszcze raz, dla wartości obliczanych z następującego wzoru
Mi(h) = k(Mio - 10) + 10 + h, k=0,5
Czasy dla głębszych przystanków będą podobne dla płytkich krótsze.


pozdrawiam rc

[Tomek Tatar]

Jak widać niewiele brakowało (do 7,90 msw, bo zakładam że masz na myśli ciśnienie inertu w powietrzu na powierzchni).

A jednak - miałem na myśli całkowite ciśnienie otoczenia. M-wartość mniejsza od ciśnienia otoczenia to absurd. Dlatego lepiej operować procentem przesycenia, niż procentem M-wartości. Same obliczenia dla 10-tej tkanki są poprawne.

Serdecznie pozdrawiam.

[anarchista]

M-wartość mniejsza od ciśnienia otoczenia to absurd

Nie do końca.
Sytuacja w której tkanka jest w pełni nasycona gazem pod ciśnieniem otoczenia, to jeszcze sytuacja bezpieczna dekompresyjnie, jeszcze DCS nie zagraża. Nie ma przesycenia względem tego ciśnienia. Już daje odsycanie do ciśnienia inertu w czynniku oddechowym.
Dodatkowo podobna sytuacja występuje podczas dekompresji tlenowej, zwłaszcza pod wysokim ciśnieniem. Prężności inertu w tkankach są lub będą niższe niż ciśnienie otoczenia, a odsycanie następuje.

pozdrawiam rc

[anarchista]

A jednak - miałem na myśli całkowite ciśnienie otoczenia. M-wartość mniejsza od ciśnienia otoczenia to absurd.

Kiedy przyjęcie takich wartości jest celowe ?

pozdrawiam rc