Tak jak Jacek podał - piątek o godz. 13:00 w kościele parafialnym w Rytrze.

Wiadomość wywołała duże poruszenie wśród "starych" Krabów - pewnie sporo osób się wybierze, bo Jola była świetną instruktorką i kumpelą!
Ponieważ pogrzeb jest w piątek, może by pomyśleć o zostaniu w Rytrze do soboty czy nawet niedzieli i urządzić spotkanie wspominkowe... wiele osób wyraziło zainteresowanie...

Czytaj - potrzebny "głupi" kaowiec - ktoś się podejmie?
Ciekawe czy Piotr Kuraś zagląda na forum?
Takich spotkań Old Boyów czy Kurasiowych party nikt nie podrobi ...

Nie trafiłem na forum klubowym na tą informację - a film dotyczy wieloletniego prezesa AKP KRAB, a także jego pasji która dotyczy większości z nas...

Poniżej opis i godziny emisji - niestety na razie tylko w HBO - może warto byłoby nagrać i udostępnić w klubie?!

A tu można zobaczyć trailer dokumentu http://www.youtube.com/watch?v=wQCW2kDpZVI

Pozdrawiam - GUNIO

2013 | 52 min. | Y (12) | dokumentalny

Obsada:    Jan P. Matuszynski   

Historia miłości nieznającej granic, pasji większej niż strach i determinacji, aby ponownie zacząć żyć. Pewny siebie, bardzo aktywny pięćdziesięciolatek, zapalony nurek z wybitnymi osiągnięciami, doznaje udaru, w wyniku którego jest sparaliżowany i nie może mówić. Dzięki rehabilitacji i pomocy partnerki zaczyna się poruszać i coraz sprawniej funkcjonować. Nadal jednak ma poważne problemy z porozumiewaniem się, a jedyną osobą, która rozumie jego mowę jest partnerka, która także staje się tłumaczem między nim a światem. Tym, co go nakręca i motywuje do dalszej walki jest wielkie marzenie - chciałby ponownie nurkować głęboko, choć jest to poważne zagrożenie dla jego zdrowia i życia. Odzywa się w nim żądza pokonywania granic własnych możliwości, tyle że teraz ryzyko jest nieporównywalnie większe. Lekarze nie wyrażają zgody na takie szaleństwo, wiedzą, że z takiej dalekiej podróży przy swoim obecnym stanie zdrowia może już nie wrócić. Ona każdego dnia toczy walkę z jego ograniczeniami, z oddaniem i cierpliwością pomaga na nowo odnaleźć się w świecie, ale też nie chce go stracić i łatwo godzić się na jego coraz bardziej ryzykowne pragnienia. Z drugiej strony widzi, jak wielką siłę daje mu kontakt z wodą i pasja nurkowania, która mimo ciężkiej choroby nadal w nim żyje i co ważniejsze, przywraca go do życia. Dylematy i rozterki ma ona, on wie, że musi nurkować, głęboko. Czy uda mu się zrealizować to szalone marzenie?

Emisje
   29-09-2013 22:05    HBO
   02-10-2013 22:00    HBO2
   05-10-2013 01:00    HBO2

Cześć

Przy okazji rozliczenia PIT można przekazać 1% podatku na różne cele charytatywne.

Ponieważ nie każdy ma pomysł, na co przeznaczyć te kwotę (ja tak miałem w zeszłym roku) i nie każdemu pasują Organizacje Pożytku Publicznego narzucane przez poszczególne programy do PIT'ów proponuję aby w tym wątku zamieszczać informacje o naszych bliskich, przyjaciołach lub ludzi mniej z nami związanych, ale którym chcielibyśmy pomóc.

Pozdrawiam

Kiedyś - zarówno na forum jak i na grupie instruktorskiej prosiłem Was o pomoc w postaci 1% podatku dla dziecka moich i Ulki znajomych - odzew był podobno dość spory i spore kwoty zasiliły konto dziecka. Dziękuję w imieniu jego rodziców za pomoc.
Chłopczyk mimo wysiłków rodziców zmarł w Wigilię.

Tym razem chciałbym wystosować do Was inny apel - jeśli nie zdecydowaliście jeszcze o losach 1% Waszego podatku - dostałem prośbę od dawnego członka naszego Klubu - Artura Kubika. Mogą go chyba pamiętać tylko takie klubowe dinozaury jak ja - niemniej warto pamiętać dawnych klubowiczów i w miarę możliwości ich wspomóc.

Poniżej treść jego listu - Artur nie prosił o opublikowanie go na naszym forum, ale myślę że nie będzie miał nic przeciwko temu.

Pozdrawiam - GUNIO

"Cześć

Tym razem zbieram fundusze dla siebie - tak się złożyło, że operacja (całkowita endoproteza nadgarstka prawego) jest kosztowna a ja chwilowo jestem bez pracy.

Jeśli masz dylemat, komu przekazać 1%podatku dochodowego to pamiętaj o mnie, gdy będziesz wypełniać tegoroczne zeznanie podatkowe.

By Twój podatek zasilił "moje" konto - wystarczy, że w polu "Wniosek o przekazanie 1 % podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP)" wpiszesz nr KRS:

0000211791

oraz deklarowaną kwotę (równowartość 1 % należnego podatku).

W sąsiedniej rubryce wpisz jeszcze cel:

dla Artura Kubika

Powiadom mnie, że "znalazłem się" w Twoim PIT - wystarczy imię i nazwisko

Pracownicy urzędów skarbowych zapominają (około 80% przypadków) o przepisaniu celu darowizny do przelewu bankowego.


Jeśli masz chęć przekazania darowizny (np. z funduszy firmowych), podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania -  to wystarczy, że wykonasz przelew na konto:

PKO BP I O/Tarnów
71 1020 4955 0000 7302 0097 4683

(Caritas Diecezji Tarnowskiej, ul. Legionów 30, 33-100 TARNÓW)

a w opisie przelewu umieścisz adnotację:
darowizna dla Artura Kubika

Każda wpłata, nawet symboliczna będzie dla mnie pomocą w realizacji celu - powrotu do normalności - i będę za nią wdzięczny.

Jeśli zastanawiasz się dlaczego do zbierania funduszy korzystam z pomocy tarnowskiej Caritas - była to pierwsza organizacja, która zaproponowała nieodpłatnie udostępnienie konta bankowego - a wysłałem kilkaset listów, otrzymujac kilkadziesiąt odpowiedzi.

pozdrawiam serdecznie

Artur

Caritas Diecezji Tarnowskiej jest kościelną osobą prawną, która organizuje i koordynuje działalność charytatywną w diecezji tarnowskiej.

Stosownie do postanowień art. 55 ustęp 7 ustawy z 17 maja 1989 r., o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej ( Dz. U. 89.29.154 z późn. zm.) darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność. W odniesieniu do darowizn na inne cele mają zastosowanie ogólne przepisy podatkowe.


Oznacza to, że darczyńcy mogą odliczyć od podstawy opodatkowania darowiznę przekazaną na rzecz Caritas Diecezji Tarnowskiej w pełnej wysokości - bez uwzględnienia limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

http://www.youtube.com/watch?v=tyINNUaXa8Q

Fruwająca kompozytówka przeraża...

Dlatego nie stawiamy butli.   :niemalekko2:

Akademicka ;-) dyskusja w tym wątku na temat ciśnienia przy jakim rozrywają się butle oraz co dzieje się z różnymi butlami po urwaniu zaworu skłoniła mnie do napisania poniższego tekstu ku przestrodze i po to byście zwracali uwagę na sposób ładowania, przenoszenia, przechowywania i podawania butli pod ciśnieniem oraz byście nie ulegali złudnemu poczuciu bezpieczeństwa wiedząc że poniżej ciśnienia 670 ata nic Wam nie powinno grozić. UWAGA: Opis jest drastyczny i nie dla osób o słabych nerwach, ale to zdarzyło się naprawdę ;-(

Oczywiście słyszałem już o strzelających zaworach i rozerwanych butlach - działo się to jednak zwykle w przypadku nowych butli przy pierwszych ich ładowaniach co wskazuje na wady fabryczne lub przez nieumiejętne obchodzenie się ze sprzętem (wkręcenie zaworu z gwintem metrycznym w butlę z gwintem calowym - da się, ale wytrzymałość jest znikoma).
Widziałem też rozerwaną butle stalową i aluminiową, a także pokrzywione wskutek upadku zawory - jednak w żadnym ze znanych mi przypadków nikt nie zginął!

Ponieważ, wraz z Ulką w ostatni poniedziałek byliśmy przesłuchiwani na policji na okoliczność zeszłorocznego wypadku na Visie i mieliśmy wgląd w akta sprawy toczonej przez prokuraturę w Bydgoszczy oraz w zeznania wszystkich świadków wypadku - niejako odżyła w pamięci sprawa latającej butli. Mamy też pełniejszy obraz sytuacji ponieważ sami nie wszystko mogliśmy zauważyć będąc na miejscu.

Jak widać na podlinkowanym filmie poddane eksperymentom butle zachowują się różnie w zależności od materiału, z którego są wykonane. Uważam, że sposób uszkodzenia zaworu podczas eksperymentu (ścięcie go) w dużej mierze wypacza obraz tego co się dzieje potem - butla zarzyna wirować i zachowywać się jak puszczony balonik z którego uchodzi powietrze. W jej szyjce nadal tkwi wkręcony koniec zaworu, który skutecznie ogranicza przepływ rozprężającego się gazu dzięki czemu butla leci dość długo ze stosunkowo niewielką prędkością a nierówny przekrój złamania powoduje wirowanie. Taka sytuacja - uszkodzenie zaworu teoretycznie może się zdarzyć podczas upadku butli jednak wymaga naprawdę sporej siły ścinającej. Butla, którą widzieliśmy w akcji, a raczej której nie widzieliśmy z powodu prędkości w locie, najpierw została położona na pokładzie po czym po ok 5-10 sek. wystrzeliła - został ścięty gwint zaworu. Sam zawór wystrzelił w całości i wbił się w zwój lin kotwicznych na dziobie, a butla jak torpeda poleciała wzdłuż pokładu podcinając pierwszą osobę (otwarte złamanie jednej nogi, uszkodzenie wiązadeł kolanowych drugiej) która zrobiła pełnego fikołka, następnie uderzyła w ręce (jedna ręka złamana, urwany palec drugiej) dziewczyny montującej swój sprzęt i w zawór jej butli. Zawór tej drugiej butli został skrzywiony, lecz na szczęście nie ścięty, prawdopodobnie urwane pokrętło z niego uderzyło w głowę Ulkę powodując niewielkie rozcięcie skóry i wielkiego guza. Natomiast zmienił się kierunek lotu lecącej butli - po odbiciu od zaworu wystrzeliła w górę zabijając na miejscu dziewczynę stojącą obok Ulki, uderzając ją w głowę (rozłupana czaszka, zniekształcona twarz, mózg na zewnątrz) a następnie po odbiciu od sufitu uderzyła w głowę kolejną osobę (pęknięcie czaszki, bardzo silny krwotok zewnętrzny i wewnętrzny) i opadła na rufę łodzi. Nikt ze świadków zdarzenia nie widział lecącej butli!!! Ja sam, chociaż wszystko działo się na moich oczach usłyszałem tylko potężny huk, i zauważyłem biały obłoczek rozprężającego się gazu, który zniknął w ułamku sekundy, dwa osuwające się ciała, butlę bez zaworu która spadła na rufie, krwawiącą żonę i najpierw CISZĘ a później jęk i wołania o pomoc. Początkowo nikt nie zdawał sobie sprawy co się stało - ja sądziłem, że butla która spowodowała nieszczęście została rozerwana choć niby wiedziałem że butle rozrywają się bezodłamkowo i nie powinno być tyle uszkodzeń w promieniu kilku metrów. Ale pamiętam, że byłem zdziwiony widząc zakrwawioną ale nierozerwaną butlę bez zaworu. Jak wspomniałem nikt nie widział jak leciała butla - tor jej lotu odtwarzaliśmy jeszcze następnego dnia gdy oglądając łódź znaleźliśmy miejsce gdzie uderzyła ona w sufit. Efekt krótkiego, zaledwie kilkumetrowego lotu butli to dwie osoby z ciężkimi uszkodzeniami ciała, jedna osoba która zginęła na miejscu i druga która zmarła po kilku godzinach w szpitalu. Cały ładunek (powietrza) zawarty w butli wystarczył tylko na tak krótki lot ponieważ w jej szyjce nie było pozostałości zaworu i przez pełny przekrój wydostawał się rozprężający się gwałtownie gaz. Butla leciała raczej prosto z prędkością pocisku - jej kierunek został tylko w pewnym stopniu zmieniony przez uderzenie w zawór stojącej butli i sufit łodzi. Stojący na jej drodze ludzie nie stanowili dla niej żadnej przeszkody. Pod koniec lotu jej impet prawdopodobnie wskutek uderzenia o sufit i rozprężenia się jej zawartości musiał być już zdecydowanie mniejszy gdyż uszkodzenia głowy drugiej ofiary jej wybuchu były znacznie mniejsze niż pierwszej (może też została inaczej uderzona) i butla zaraz po tym opadła na pokład a nie poleciała za burtę.

Epilog zdarzenia nie do końca jest jeszcze znany - prokuratura chorwacka nadal prowadzi śledztwo - chorwackiemu przewodnikowi - bardzo sympatycznemu młodemu chłopakowi, właścicielowi jednej z baz na Visie, którego butla była przyczyną nieszczęścia grozi do 10 lat więzienia. Niezależnie od śledztwa prowadzonego w Chorwacji, bydgoska prokuratura prowadzi własne dochodzenie na wniosek siostry jednej z ofiar, tak, że nawet umorzenie sprawy przez Chorwatów może nie oznaczać końca sprawy. Na pewno jednak do końca życia będzie miał on świadomość, że w jakimś stopniu przyczynił się do śmierci dwóch osób i trwałych obrażeń kolejnych dwóch.

Wnioski - ja na własny użytek wyciągnąłem następujące (niektóre z poniższych faktów, np. dotyczące wyglądu zewnętrznego butli przeczytałem w aktach sprawy - sam ich nie zauważyłem w ferworze ratowania poszkodowanych i wobec późniejszego policyjnego zakazu wstępu na łódź):

1) Zwracać uwagę na stan butli - butla Chorwata (choć jak się okazało miała jeszcze ważny atest) była stara, poobijana, wielokrotnie przemalowywana, w żółtej siatce liczącej liczne uszkodzenia, widoczne były na niej ślady korozji, zewnętrzna warstwa farby była czarna!!! Mógł to być jeden z czynników, który podniósł w niej ciśnienie - nie wiem czy czekając na nas na nasłonecznionym nabrzeżu Chorwat zasłonił ją czymś od słońca? Omijajmy szerokim łukiem bazy które korzystają z takiego sprzętu, nawet jeśli są znacznie tańsze od innych.

2) Nie ładować butli powyżej ciśnienia roboczego - nie wiadomo do jakiego ciśnienia została nabita butla chorwackiego przewodnika. W planie mieliśmy jednak dwa nurkowania na wrakach z których jeden leży dość głęboko - a przewodnik miał tylko jedną butlę. Gwint zaworu jeśli nie miał wady fabrycznej a prawdopodobnie nie miał skoro wytrzymał długie użytkowanie butli musiał zostać ścięty pod wpływem zbyt wysokiego ciśnienia. Ciekawe czy chorwacka prokuratura jest w stanie sprawdzić/obliczyć jakie to było ciśnienie?

3) Zwracać uwagę na podawanie i składowanie butli - często, szczególnie w Egipcie widzi się jak butle są przerzucane z rąk do rąk, czasem spadają na pomosty czy pokłady, następnie zapasowe butle są ustawiane w pryzmy przy burtach i grzeją się w pełnym słoneczku - na szczęście w Egipcie na ogół używa się butli aluminiowych, które są srebrne choć z czarnymi (techniczna komercja) również się spotkałem. Jeśli możemy zwracajmy uwagę załodze by butle były bezpiecznie przechowywane, a jeśli nasze zalecenia nie skutkują starajmy się przynajmniej nie przebywać w "polu rażenia"

4) Zwracać uwagę na to co robią inni nurkowie - widzieliście pewnie nieraz, że jakiś "niedorobiony" nurek bez wyobraźni przygotowując swój sprzęt montuje na butli jacket, automat po czy odchodzi przepłukać maskę, przygotować aparat foto czy zakładać piankę a jego sprzęt niczym nie zabezpieczony kiwa się rytmicznie na ławce w takt falowania. Spadnie na zawór czy nie? Oby nie zdążył - piętnujcie takie postępowanie!!! Uświadomcie delikwentowi, że jak coś leży to się nie przewróci i nie połamie komuś palców u nogi albo nie spowoduje wystrzału zaworu

To chyba już koniec tego emerycko-moralizatorskiego gadania/pisania - na starość człowiek jakby ostrożniejszy się robi ;-) I nie piszę tu, że za moich czasów... bo wtedy nieraz większe jeszcze głupoty się robiło bo i sprzęt był kiepściejszy i młodzieńcza fantazja większa. Udanych i bezpiecznych nurkowań...

Najbardziej atrakcyjne nurkowiska Morza Czerwonego znajdują się w znacznym oddaleniu od kurortów turystycznych i nie są dostępne podczas nurkowań stacjonarnych. Położone na pełnym morzu, omywane są przez prądy nanoszące pożywienie, dzięki czemu obfitują w spektakularnie obfite życie morskie i są domem dla najrzadszych i największych okazów.

Aby te miejsca odwiedzić należy wyruszyć na wyprawę morską… na Safari Nurkowe!

Safari Nurkowe to 6 dni spędzonych w nieporównywalnej z pobytem stacjonarnym atmosferze, na luksusowej łodzi podczas rejsu morskiego, gdzie nurkowie mają okazję wykonania nielimitowanych nurkowań dziennych i nocnych pod opieką wykwalifikowanych przewodników.

Jeśli zainteresowało Was to, co wkrótce może stać się również Waszym udziałem, chciałbym Wam zaproponować wypad aż na Zwrotnik Raka – na najpiękniejszy archipelag raf koralowych St. John’s położony na głębokim południu egipskiej części Morza Czerwonego.

Zainteresowanych wyjazdem proszę o kontakt – podeślę pełną informację na temat safari: program, opis łódki, termin, ceny itd.

ZAPRASZAM!

Bogdan GUNIO Guniewicz
Instruktor M2 CMAS
e-mail: gunio@bogun.pl
tel. 602-55-72-12