Jesienne safari wrakowe

[jackdiver]

Hej
Postaram sie wrzucić kilka opisów z mapkami wraków, które z dużym prawdopodobieństwem zobaczycie podczas tego safari.
Na poczatek wrak statku wojennego El Mina spoczywający w pobliżu Hurghady, który jako pierwszy zobaczymy
El Mina
Spoczywający w pobliżu portu w Hurghadzie wrak El Mina, to egipski stawiacz min zatopiony w czasie ataku izraelskich bombowców w 1967 roku.
El Mina w tłumaczeniu z języka arabskiego znaczy zatoka. Ponieważ statki Egipskiej Marynarki Wojennej oznaczane są numerami, a wrak w pobliżu portu w Hurghadzie został zatopiony na jego redzie, nazwę El Mina zaadaptowano od okolicy - zatoka (ang. The Harbour Wreck). Wrak po zbombardowaniu przez izraelskie lotnictwo osiadł na dnie na lewej burcie. Ma on około 70 m długości i 9,5 m szerokości, spoczywa na maksymalnej głębokości około 31 m od strony rufy i 27 m od strony dziobowej. Dzisiaj wrak oznaczony jest widoczną boją, która została przymocowana do jego śruby napędowej. Znajduje się w nim wiele miejsc zezwalających na eksplorację, jednak należy uważać na wystające ostre krawędzie burt oraz ostre zakończenia stalowych lin
Na pokładzie znajdują się do dziś cztery różnego rodzaju karabiny przeciwlotnicze doskonale zachowane, kołowroty oraz urządzenia do stawiania min. W pobliżu karabinów do dziś możemy znaleźć porozrzucane na dnie obok wraku naboje. Na pokładzie łatwo zidentyfikować urządzenia służące niegdyś do zrywania sieci oraz trały do wyławiania min.
W odległości ok. 50m na pd od tego wraku leży drugi, wrak starej drewnianej łódki rybackiej Mohamed Hasabella  spoczywającej równo na stępce. Na gł ok. 28m
Do usłyszenia wkrótce  

[jackdiver]

Hej
Pewnie kolejnym etapem będzie rafa Abu Nuhas (blaszana rafa), na której rozbiło sie kilka wraków m.in.:
MS Giannis D-zwodowany w 1969 roku w porcie Shoro Maru w Japoni. W roku 1975 zostaje sprzedany do Grecji i zmienia nazwę na Markos. W kwietniu 1983 w drodze z Rjieki w Chorwacji do portu Jeddah w Arabii Saudyjskiej  z ładunkiem drewna statek przepływa przez Kanał Sueski i w Cieśninie Gubal rozbija się o rafę Sha'b Abu Nuhas. Załogę ratuje egipski holownik. Długość 99,5 m, szerokość 16 m, zdolny rozwinąć prędkość do 12 węzłów.
Giannis D spoczywający równolegle do rafy przechylony na lewą burtę na głębokości max 27 m. Sródokręcie rozpadło się dzieląc statek na dobrze zachowany szkielet rufy i dziobu.
Giannis D to najmłodszy i najlepiej zachowany wrak rafy Shaab Abu Nuhas. Wszyscy zaczynają tutejsze nurkowania właśnie do zwiedzania tego statku. Zdecydowanie najciekawsza jest rufa, odcięta od reszty okrętu, spoczywa na lewej burcie na głębokości 23 metrów przechylona pod kątem 45°. Jest to niebywale fotogeniczna część wraku z dużą ilością miejsc do penetracji wnętrza. Nurek wpływający do rufy może czuć się nieco nieswojo z powodu nachylenia wszystkich ścian i podłóg. Bardzo łatwo można stracić orientację. Po stronie sterburty zobaczyć można nadal wiszący trap, po którym ewakuowała się załoga. Widoczna jest także mocno pogięta śruba (maszyny pracowały podczas tonięcia statku), częściowo schowana już w piachu. Płynąc na wschód rafy zobaczymy szczątki drugiej ładowni i przewróconego masztu. Dalej, pozostałości ładowni numer 1 i nieliczne kawałki drewna przewożonego niegdyś przez statek. Plotki mówią, iż w niedługim czasie po katastrofie wiele egipskich łodzi wydobywało drewno ze statku, a dziś podobno niektóre jednostki pływające z nurkami zbudowane są właśnie z materiału wydobytego z "Giannis D".
Parowiec Carnatic
Jest  najstarszym wrakiem spoczywającym na Rafie Abu Nuhas  - 140 letni wrak pocztowo-pasażerskiego parowca angielskiej kompanii "The Peninsular and Oriental Steam Navigation Company". Zbudowany w 1862 roku przez stocznię Samuda Bros of London już od momentu zwodowania kursował jako liniowiec na trasie Suez-Bombaj, a niejednokrotnie zawijał też do Chin. Wielkość statku to: dł. 89,8 m szer. 11,6m wys. 7,8 m a wyporność 1776 ton. Podczas feralnego rejsu z miejscowości Suez do Bombaju statkiem podróżowało 35 pasażerów i 176 osób załogi, a ładunek jaki statek przewoził to przede wszystkim warte 40 000 funtów brytyjskich sztaby miedzi i złota przeznaczone dla angielskiej mennicy w kolonii indyjskiej, listy i przesyłki Poczty Królewskiej dla oddziałów Brytyjczyków stacjonujących w Indiach, bele bawełny oraz setki butelek z winem i wodą sodową. W nocy z 12 na 13 września 1869 roku statek uderzył o rafę i mimo wielu zniszczeń, jeszcze przez kilkadziesiąt godzin utrzymywał się na powierzchni. Jak się póżniej okazało w wyniku tej katastrofy zginęło 5 pasażerów i 26 członków załogi.
Wrak spoczywa na głębokości około 30 m, pod kątem około 60 stopni w stosunku do podłoża. Jest łatwy do zwiedzania, należy jedynie uważać na ostre krawędzie, szczególnie wtedy, gdy wpływa się do środka. Generalnie wrak można podzielić na trzy części - rufa i dziób są w miarę dobrej kondycji, zaś środek to gmatwanina rur, pozostałości maszyny parowej i jest to w sumie najmniej ciekawy fragment wraku

[jackdiver]

I kolejne dwa wraki na tej rafie:
Chrisoula K
Jednostka zbudowana w 1953, o długości 101m i szerokości 14m. Rafa stanęła na drodze tego statku 30 sierpnia 1981roku. Jako powód zderzenia podaje się błąd nawigacyjny - choć różne spiskowe teorie mówią nie zawsze tak samo...
Jego wrak spoczywa pionowo w stosunku do rafy, dziobem na jej zboczu. Jest dobrze zachowany, lecz ze względu na młody jeszcze wiek – skąpo porośnięty. Przy śrubie, stanowiącej najgłębsze miejsce wraku, głębokość wynosi 28 metrów. po silnie wgniecionym dziobie można się zorientować, z jaką silą statek uderzył o rafę. Nadbudówki wystają na głębokość 6 m, jedynie maszt sięga aż na powierzchnię. Komin jest oderwany i leży z boku na piasku.
Często mówi się o tym wraku "posadzkowiec" albo "wrak z terakotą" - powód jest dosyć oczywisty - na pokładzie statku znajdowało się ponad 3,5 tys ton płytek podłogowych. Krótko po zatonięciu pojawił się pomysł wydobycia ładunku, jednak szybko okazało się, że słona woda nie specjalnie służy konserwacji płytek powodując szybką utratę koloru i wytrzymałości... ...no i mamy wrak załadowany do pełna terakotą.
Z zewnątrz najciekawszą wydawać może się rufa (w wyniku zderzenia nadbudówki zniknęły niemal całkowicie...), natomiast w środku robi się zdecydowanie ciekawiej, kuchnia, 4 duże ładownie z czego w jednej panuje wręcz wzorcowy początek - wszystkie płytki ładnie ułożone, wreszcie maszynownia z mikro warsztatem (tokarka, wiertarka i inne takie...). W środku bywa ciasno, ale penetracja nie należy do specjalnie porażających - większość nurków przygotowanych do działań z sufitem nad głową czuje się jak u siebie.
Kimon M lub Sea Star
Znany również jako  "Lentil Wreck" - "Wrak z Soczewica" ze względu na ponad 4000 ton przewożonej soczewicy.  Zatonął 12 grudnia 1978 roku. Dolączył do Carnatica, który przez 109 lat był jedynym wrakiem na rafie. Leży na 32m głębokości na burcie. Ułamany dziób pozostał na powierzchni rafy i w latach 80'tych i 90'tych został przez morze rozbity na mniejsze części.
"Kimon" był transportowcem  z 4 ładowniami-dwie z przodu i dwie tuż za  przybudówka mostka. Zbudowany w Niemczech w miejscowości Hamm w 1952 roku. Wymiary 106.4m x 14.8m x 6.81m. W grudniu 978, the Kimon M został załadowany ładunkiem ponad 4000 ton soczewicy w Tureckim porcie Iskenderun i wyruszył w długą podróż do Bombaju. Po dwu dniach był w Port Saidzie, a po kolejnych dwu w Suezie. Stamtąd  kapitan musiał osobiście nawigować pomiędzy rafami Kanału Suezkiego i przez dwa dni prawie nie schodził z mostku. W końcu wypływając na szersze wody, przekazał stery oficerom i zszedł pod pokład. Niedługo potem został brutalnie obudzony. 12 grudnia 1978 Kimon M z maszynami "cala naprzód" wjechał na rafę Abu Nuhas. Przepływający transportowiec "Inerasja" uratował całą załogę.Statek został przecięty na wysokości 2 ładowni i wyciągnięto z niego silnik. Później morze dokonało swoje dzieło i kadłub zatonął

[jackdiver]

I kolejny wraczek położony w pobliżu rafy Sha`b Mahmoud na Synaju to
Dunraven
Brytyjski, parowy statek żaglowy zbudowany w roku 1873 w stoczni Newcastle, przewożący na swym pokładzie przyprawy, złoto, bawełnę oraz drewno z Bombaju w Indiach, zatonął 25 kwietnia 1876 r., po uderzeniu w rafę. Statek uderzył w rafę po rzekomo mającej miejsce pijackiej dyspucie pomiędzy kapitanem, jego żoną a pierwszą partnerką, i szybko zatonął w okolicach rafy Sha'ab Mahmoud w zatoce Sueskiej. 25 osobowa załoga została uratowana. Pomimo, iż statek został pozbawiony swego ładunku przez archeologów we wczesnych latach osiemdziesiątych, Dunraven wciąż uchodzi za interesujące miejsce nurkowe.
Leży na głębokości 30 m w pobliżu rafy, obrócony do góry dnem. Wrak ma 80m długości i 10 m szerokości. Można wpływać do  obszernych ładowni. Rufa leży na głębokości 29 m. . Dunraven jest interesującym miejscem do nurkowania głównie ze względu na liczne zwierzęta zamieszkujące okolice wraku.  jest schronieniem dla ryb takich jak glassifsh oraz przyciągnął jedne z większych jakie można w tych rejonach zobaczyć ryb, Napoleony

[jackdiver]

Gratuluje wszystkim zdobycia stopni nurkowych na obozie i przedstawiam nieco więcej informacji o kolejnym słynnym wraku
Thistlegrom
zbudowany przez firmę Joseph Thompson & Sons w Sunderland, zwodowany w czerwcu 1940 roku. Statek parowy. SS Thistlegorm ważył 4898 ton (tonaż brutto 9009 ton), miał długości 126,5 m i był wyposażony w trzy niezależne trzycylindrowe silniki o mocy 1850 kM umożliwiające rozwinięcie max prędkości do 10,5 węzła. Należał do Albina Line firmy sponsorowanej przez rząd brytujski ze względu na przeznaczenie wojenne. Pływał do Ameryki Północnej, Południowej i Indii.
W maju 1941 roku Thistlegorm wypłynął w czwarty rejs z Glasgow w Anglii z 39-cio osobową załogą. Tym razem w lukach przewoził zaopatrzenie dla VIII Brytyjskiej Armii stacjonującej w Egipcie i wschodniej Libii, gdzie trwały wówczas ciężkie działania wojenne. Pod pokładem znajdowały się między innymi miny przeciwczołgowe, karabiny typu "Lee Enfield MK III", motocykle: BSA W-M20, Norton16 oraz Matchless G3L, ciężarówki: Bedford, Morris i Ford, przenośne generatory prądu, części zamienne do samolotów i samochodów wojskowych, leki, opony terenowe oraz gumowe buty. Dodatkowo znajdowały się tam dwa opancerzone lekkie czołgi Universal Carrier MKII, dwie lokomotywy parowe typu Stanier 8F z wagonami węglowymi oraz dwa wagony ze zbiornikami wody w komplecie do przebywania trasy kolejowych na pustyni.

Całe zaopatrzenie opłynęło dookoła Afrykę ze względu na bardzo duże niebezpieczeństwo ze strony U-botów operujących na Morzu Śródziemnym, z przystankami w Cape Town w Południowej Afryce, gdzie uzupełniono zapasy żywności, wody i paliwa, a następnie w Adenie w południowym Jemenie, skąd Thistlegorm jako jedna z szesnastu jednostek cargo była eskortowana dalej przez niszczyciel HMS Carlisle po Morzu Czerwonym w stronę Kanału Sueskiego. Na wysokości cieśniny Gubal, kapitan William Ellis otrzymał rozkaz rzucenia kotwicy SS Thistlegorm w pobliżu rafy Sha'ab Ali. Miejsce to było oznaczone jako bezpieczne dla jednostek alianckich pod nazwą "Safe Anchorage F".

W nocy 5-ego października 1941 roku cztery bombowce Heinkel He 111 należące do Kampfgeschwader KG26 i stacjonujące na Krecie zostały wysłane w misji zaatakowania statku "Queen Mary", który miał transportować oddziały wojsk australijskich w okolicy, gdzie spokojnie czekał na wejście do oczyszczanego właśnie z min podwodnych Kanału Sueskiego SS Thistlegorm. Bombowce zaatakowały o godzinie 0:35 w nocy 6 października 1941 roku. Było to kompletne zaskoczenie, gdyż strefa należała do najbardziej bezpiecznych w okolicy. Thistlegorm nie miał szansy na obronę, trafiony dwoma dwutonowymi bombami w luk nr 4, w okolicę maszynowni w miejscu gdzie akurat transportowano amunicję. Dwie lokomotywy ustawione w okolicy eksplozji po obu stronach burt zostały niemalże katapultowane w powietrze, pomimo ich ogromnej wagi (126 ton każda) i zatonęły w odległości około 30 m od statku, gdzie spoczywają do dzisiaj. Eksplozja spowodowała również zagięcie się części pokładu o 180 stopni w stronę dziobu, co doskonale obrazuje ożebrowanie widoczne teraz na wierzchu podczas nurkowania. O 1:30 w nocy Thistlegorm przełamany na dwie części raptownie zatonął i spoczął na piaszczystym koralowym dnie Morza Czerwonego na głębokości około 30 m. Kapitan i większość załogi zostali ocaleni przez HMS Carlisle, który znajdował się w bezpośredniej okolicy. Podczas zatonięcia zginęło czterech marynarzy i pięciu żołnierzy obsługujących działa. Jeden z marynarzy - Angus MacLeay - został uznany za bohatera i odznaczono go orderem króla, gdyż uratował życie jednemu z żołnierzy, który został ranny podczas eksplozji. MacLeay w bohaterski sposób wyciągnął rannego żołnierza z płomieni, a następnie ewakuował kolegę poza tonącą jednostkę. Angus MacLeay zmarł w Anglii w 1991 roku.

Wrak statku SS Thistlegorm leży w odległości 38-miu mil od portu w Hurghadzie, 31 mil od El Gouna oraz 31 mil od Sharm el-Sheikh. Przejrzystość wody w tym miejscu zwykle nie przekracza 15-30 metrów, ze względu na sąsiedztwo Kanału Sueskiego oraz dużych prądów podwodnych w tej okolicy. Ze względu na wielkość wraku i praktycznie brak możliwości zwiedzenia całości podczas jednego nurkowania, warto zaplanować kilka zanurzeń. Najczęściej nurkowania rozpoczyna się od zwiedzenia jednej z lokomotyw, stojących na dnie na głębokości około 30 m. Stąd w zależności od kierunku prądu można popłynąć w stronę dziobu lub rufy.

W części rufowej spotykamy doskonale zachowaną śrubę i ster statku, a od strony pokładu dwa niezniszczone podczas eksplozji działa. Rufa jest oddzielona od reszty wraku i przechylona pod kątem około 45 stopni względem części dziobowej, która spoczywa na dnie idealnie na stępce. W miejscu, gdzie nastąpiło rozerwanie wraku na pewno spotkamy amunicję dużego kalibru z widocznymi danymi ich produkcji (1929), czterystakilogramowe miny przeciwczołgowe i dwa przewrócone do góry gąsienicami lekkie czołgi Universal Carrier MKII oraz kilka opon terenowych doskonale nadających się do sfotografowania.

W części dziobowej tuż za wielką wyrwą spowodowaną eksplozją znajduje się zagięty a 180 stopni pokład, dalej mostek kapitański, gdzie bardziej zaawansowani nurkowie podczas eksploracji wnętrza wraku znajdą kajutę kapitana statku wraz ze słynną wanną. Tuż za mostkiem po obu jego stronach na pokładzie, na głębokości około 18-20 m znajdują się dwa wagony węglowe. Główny maszt SS Thistlegorm po zatonięciu pozostał w oryginalnej pozycji i sięgał niemal powierzchni. Z powodu prawdopodobieństwa uszkodzenia przepływających jednostek, maszt został przewrócony i przygniata teraz jeden z wagonów węglowych. Płynąc dalej w stronę dziobu natrafimy na kolejne dwa wagony, tym razem są to cysterny na wodę słodką oczywiście - doskonale zachowane, przy których można zrobić atrakcyjne zdjęcie. Dalej w strefie dziobowej na głębokości 16 m natrafiamy na małe schodki prowadzące na dziób, pomiędzy którymi znajdziemy wejście do luku dziobowego. Po wejściu na schodki odkryjemy duże kołowroty z linami oraz windy kotwiczne, na których znajdują się ogromne łańcuchy kotwiczne. Dzisiaj jest to najczęstsze miejsce dowiązywania się łodzi przypływających z płetwonurkami. Jedna kotwica do dzisiaj znajduje się na lewej burcie wraku, druga zaś posiada rozwinięty łańcuch o długości blisko 200 m i dlatego rzadko jest odwiedzana.

Wnętrze wraku SS Thistlegorm doskonale nadaje się do eksploracji, ponieważ istnieje wiele wyjść oraz dość duża przestrzeń pomiędzy obiektami w ładowniach, a sklepieniem. W ładowni nr 3 (druga od rufy) znajduje się głównie węgiel. Ładownia nr 2 jest zdecydowanie atrakcyjniejsza. Składa się z dwóch poziomów. Na wyższym poziomie po obu stronach znajdują się ciężarówki Ford WOT2 i Bradford OY oraz kilka jeep'ów Morris Commercial CS8. Można tam znaleźć również motocykle Norton16H i BSA W-M20. Na niższym deku znajdują się skrzydła samolotów i znowu kilka motorów Norton 16H załadowanych na ciężarówki wraz z dużą ilością terenowych opon zapasowych do nich. Ładownia nr 1 najbardziej wysunięta w stronę dziobu zawiera kolejną partię motocykli Nortion 16H i Matchless G3L oraz składowisko karabinów i generatory prądu, pomiędzy którymi można znaleźć pojemniki z lekami.

[Bartolomeo]

Czas już najwyższy na rezerwację biletów lotniczych na jesienne safari wrakowe!

Podsumuję zatem naszą propozycję wyjazdu.

Termin: 22/10 (piątek) - 29/10 (piątek), wylot z Krakowa do Hurgady.
Koszt: 500 EUR + 1550 zł. . Zawiera przelot, transfer na łódź, ubezpieczenie nurkowe, pakiet safari (3-4 nurkowania dziennie , 3 posiłki, napoje, butle, balast, przewodnicy).
Dodatkowe koszty na miejscu: wiza egipska 15 USD, Reef protection fee 15 USD, napiwek dla załogi 25 EUR.
Łódź klasy ****, dwu osobowe kajuty z łazienkami, lodówkami. Łódź zwodowana w 2004 r, zdjęcia można podziwiać tutaj
Towarzystwo: najlepsze bo z Kraba!

Trasa:
Zaplanowaliśmy bardzo ambitną trasę, na której zobaczymy najciekawsze wraki Morza Czerwonego, takie jak: (dokładnie opisane powyżej przez Jacka).

Thistlegorm - bez wątpienia najlepszy wrak na świecie . Brytyjski wojskowy parowy statek transportowy, zatopiony z pełnym ładunkiem w 1941 r przez lotnictwo niemieckie, spoczywa na ok. 30 m. Można na nim ujrzeć ciężarówki, jeepy, motocykle, karabiny, amunicję.... marzenie każdego płetwonurka!
Rosalie Moller - brytyjski parowy statek transportowy zbombardowany przez ten sam szwadron który zatopił Thistlegorma. Spoczywa na stępce na ok. 45 metrach, pokład na 35 m.
Ulisses - żaglowiec parowy, transportowiec, zatonął w 1887 r. Spoczywa między 5 a 30 m.

El Mina - Spoczywający w pobliżu portu w Hurghadzie wrak El Mina, to egipski stawiacz min zatopiony w czasie ataku izraelskich bombowców w 1967 roku. Max głębokość 31 m.

Wraki Rafy Abu Nuhas (blaszana rafa), na której rozbiło sie kilka wraków m.in.
MS Giannis D - statek transportowy świetnie zachowany  Max. 27 m.
Parowiec Carnatic - Najstarszy wrak spoczywający na Rafie Abu Nuhas - 140 letni wrak pocztowo-pasażerskiego parowca, Max. 30 m
Chrisoula K - "posadzkowiec" albo "wrak z terakotą" - wrak zatonął transportując 3.5 tyś ton terakoty . Max 28 m
Kimon M lub Sea Star - Znany również jako "Lentil Wreck" - "Wrak z Soczewica" ze względu na ponad 4000 ton przewożonej soczewicy. MAx 32 m
Dunraven  - Brytyjski, parowy statek żaglowy z 1873, przewożący przyprawy, złoto, bawełnę oraz drewno z Bombaju w Indiach, zatonął 25 kwietnia 1876r. MAx 30 m.
Jeśli czas pozwoli to może jeszcze Salem Express lub Hebath Allah..

Zapisy i zaliczki - 500 zł + 200 EUR w klubie.
W razie pytań: tel 502 985 531 (Miłosz) lub 698 328 024 (Bartek)

ZE WZGLĘDU NA KONIECZNOŚĆ WPŁATY ZALICZKI PRZY REZERWACJI BILETÓW LOTNICZYCH ZAPISY i WPŁATY DO 15 SIERPNIA.

[jackdiver]

I tak jak Bartek pisał będziemy też na wraku
Rosalie Moller, która była zbudowana z stoczni w Glasgow (Barclay Curle & Co.), gdzie opuściła dok pod nazwą "Francis" w styczniu 1910 roku. Na początku pływała w Booth Shipping Company, a w 1931 roku już jako "Rosalie Moller" została sprzedana firmie Moller Line, gdzie pływała na dalekim wschodzie.
W okresie II wojny światowej, jak wiele innych dotychczasowych jednostek cywilnych, została wciągnięta w służbę w marynarce wojennej. Od 1940 roku pod dowództwem kapitana Jamesa "Jerry" Byrne'a zaczęła pływać jako transportowy okręt Royal Navy, zaopatrujący marynarkę w węgiel, gdziekolwiek był on potrzebny.
W lipcu 1941 roku po przeglądzie silników, Rosalie wyznaczono zadanie dostarczenia 4,680 ton węgla do Aleksandrii. Jako, że droga przez Morze Śródziemne była raczej niepewna, wybrano trasę dookoła Afryki. We wrześniu 1941 roku Rosalie rzuciła kotwicę w Durbanie. Po krótkim przystanku w Adenie, Rosalie wpłynęła na wody Morza Czerwonego i została przekierowana do tzw. "Safe Anchorage H" w wylotu Zatoki Sueskiej (bezpieczne kotwicowisko).
Jednak niemiecki II 26th Kampf Geshwader stacjonujący na Krecie zdobył informacje o dużej jednostce stojącej na kotwicy u ujścia kanału. Misją dwóch samolotów Heinkel He 111 było znalezienie i zatopienie tej jednostki. O godzinie 0130, szóstego października 1941"Thistelgorm" został odnaleziony i zatopiony. Wybuch amunicji na pokładzie tonącej jednostki oświetlił inne okręty na kotwicowisku - załogi na tych okrętach wiedziały już, że atak na pewno się powtórzy. I tak 7 października w nocy, Rosalie została zaatakowana. Oficjalny komunikat brzmiał: "Dwie bomby uderzyły w ładownię nr 3 o godzinie 0045. Jednostka zatonęła o 0140 8 października 1941 roku. Zginęło dwóch członków załogi".
Lokalizacja Rosalie Moller: 27o39'03" N, 33o46'17' E - na zachód od rafy Gobal Sheghir.
Maksymalna głębokość - 50 na dziobie, 45m przy śrubie (średnia 35 m); średnia widoczność 20m, najpłytsze miejsce - szczyt masztu na dziobie 17 metrów. Długość wraku 108m

[Bartolomeo]

NA razie odzew odnośnie safari jest mizerny. Wiele osób się deklarowało że chcą jechać, nikt nie wpłaca zaliczek.
Jeśli do 15 sierpnia nie zbierzemy grupy safari będziemy musieli odwołać, zainteresowanych proszę o niezwłoczne wpłacanie zaliczek!

[jackdiver]

Jeśli dla kogoś to za mało to będą jescze dwa wraki
Ulysses i Hebath Allah
Ulisses -  to kolejny wrak "dziadek" Morza Czerwonego. Odbywał podróż z Londynu do Penang pod dowództwem kapitana Arthura Bremner, w czasie której uderzył w rafę po wschodniej stronie wyspy Small Gubal 16 sierpnia 1887.
  Przewoził ładunki mieszane, z których wiele zostało ręcznie rozładowane przez załogę z HMS Falcon, który przyszedł mu na pomoc. Niektóre z ładunków dużych bębnów kablowych nie uratowała się i teraz leży na stokach rafy wśród wraków. Często słyszy się o nim jako "The Cable Wreck" - wrak kablowca. Po bohaterskiej walce ostatecznie osunął się pod fale gdzieś między 20 sierpnia i 6 września 1887, zatonął więc 18 lat po Carnatic. Bardzo podobny w konstrukcji do Carnatic był brytyjską jednostkąi żaglowo-parową, kadłub stalowy. Ulisses - dł. 95m, głębokość: max 28 m
i ostatni dostępny na tym safari to Hebat Allah który był stalową, pełnomorską jednostką: 51 metrów długośc, 8 szerokości i 3000 ton wyporu to jej skrócona charakterystyka. Sztucznie zatopiony przez władze egipskie w 2004r
Wrak leży na równej stępce z topami masztów na 27 metrach - dno znajduje się tutaj na 47 metrach. Wrak jest oznaczony dwoma bojami cumowniczymi, a polożony jestw poblizu Hurghady na północ od rafy Gota Abu Ramada (popularne Aquarium) w połowie drogi do El Arouk (takie fajne wieże  ). Ze względu na silne prądy występujące tu szczególnie w strefie powierzchniowej, na wraku zamocowano dwie niezależne liny mające "stabilizować" dekompresję.

[miłosz]

UWAGA UWAGA

W związku z nikłym zainteresowaniem safari jesienne zostaje przełożone na marzec/kwiecień 2011 roku.

Szczegóły zapewne na jesień

Pozdrawiam serdecznie