Autor Wątek: Meandry dekompresji  (Przeczytany 26240 razy)

Offline jackdiver

  • Kadra
  • *****
  • Wiadomości: 631
    • Zobacz profil
    • Moana-sub
  • Stopień nurkowy: Instruktor nurkowania
(Bez tematu)
« Odpowiedź #30 dnia: 19 Październik 2011, 21:56:31 »
Cytat: "anarchista"
Proponuję następujący przykład głębokość nurkowania 47m czas denny 17min, w CCR nitroks z ppO2 1,4 do głębokości 6m, powyżej 90% tlenu w obiegu. Dojście do pierwszego przystanku 7 min.
Czy jest ktoś odważny ?
Zachęcam do obliczenia, jeśli pojawią się błędy to łatwiej będzie wychwycić elementy które nie zbyt dokładnie zostały wyjaśnione. Ponownie korzystamy z 0,9M(h).
pozdrawiam rc

Dobrze mogę spróbować ale małymi krokami
1.   Zakładam że czas nurkowania to 17’ + 7 ‘ = 24’
Ze względu na uproszczenia i stosunkowo wolny czas wypływania z tej głębokości do pierwszego przystanku deko zakładam że czas 24’ to czas kompresji
2.   Obliczam nasycenia 16 tkanek na gł 47m po czasie 24’
Przy założeniach że początkowa prężność inertu Po ( azotu ) w pęcherzykach płucnych jest 0.78 bara = 7,8m.
Natomiast ciśnienie  inertu Pi w CCR na gł 47m będzie 4,3 bara = 43m ( przy stałym ppO2 1.4 bara )
A więc Pi – Po = 43m -7,8m = 35,2m ( H2O)
3. Wyliczam następnie dopuszczalne przesycenia na powierzchni tzw. M-wartości ( zestaw B ) uwzględniając 0,9 tej wartości by nie dopuścić do możliwości 100% przesycenia tkanek.
A oto zestawienie obliczeń

P1 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/5)) = 41,74m--------------------0.9Mo1 = 0.9* 29,6 = 26,64m  
P2 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/8)) =38,60m---------------------0.9Mo2 = 0.9* 25,4 =  22,86m
P3 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/12,5)) =33,70m-----------------0.9Mo3 = 0.9* 22,5 =  20,25m
P4 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/18,5)) =28,68m-----------------0.9Mo4 = 0.9* 20,3 =  18,27m
P5 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/27)) =23,99m-------------------0.9Mo5 = 0.9* 19 =  17,1m
P6 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/38,3)) =20,20m-----------------0.9Mo6 = 0.9* 17,5 =  15,75m
P7 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/54,3)) =17,09m-----------------0.9Mo7 = 0.9* 16,5 =  14,85m
P8 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/77)) =14,64m-------------------0.9Mo8 = 0.9* 15,7 =  14,3m
P9 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/109)) =12,78m------------------0.9Mo9 = 0.9* 15,2 =  13,68m
P10 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/146)) =11,59m----------------0.9Mo10 = 0.9* 14,6 =  13,14m
P11= 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/187)) =10,80m-----------------0.9Mo11= 0.9* 14,2=  12,78m
P12 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/239)) =10,17m----------------0.9Mo12= 0.9* 13,9 =  12,51m
P13 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/305)) =9,67m------------------0.9Mo13 = 0.9* 13,4 =  12,06m
P14 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/390)) =9,27m------------------0.9Mo14 = 0.9* 13,2 =  11,88m
P15 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/489)) =8,96m------------------0.9Mo15 = 0.9* 12,9 =  11,61m
P16 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/635)) =8,71m------------------0.9Mo16 = 0.9* 12,7 =  11,43m

I wynika z tego że tylko pierwsze 8 tkanek nasyciło się do stopnia przekraczającego 90% ich M-wartości powierzchniowych więc to one będą kontrolować tempo naszego wynurzania.
cdn
Pozdrawiam  8)
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez jackdiver »
Jacek Zachara, instruktor nurkowania CMAS i SSI nurek full TMX, szkolenia, wyprawy nurkowe do Egiptu, Chorwacji i na Maltę , pełny serwis sprzętu nurkowego i produkcja analizatorów tlenowych tel 694727188 www.moana-sub.com.pl

anarchista

  • Gość
(Bez tematu)
« Odpowiedź #31 dnia: 19 Październik 2011, 23:23:23 »
Cytat: "Tomek Tatar"
P = Po + (Pi - Po)(1 - 2^(-t/half-time))
Są stosowane różne formy tego równania.

P(t) = Po + (Pi - Po)(1 - 2^(-t/half-time)) =  Po + Pi - Pi(2^(-t/half-time)) - Po + Po((2^(-t/half-time) = Pi + (Po - Pi)(2^(-t/half-time) = Pi + (Po - Pi)(0,5^(t/half-time)

P(t) = Po + (Pi - Po)(1 - 2^(-t/half-time))
P(t) = Pi + (Po - Pi)(2^(-t/half-time)
P(t) = Pi + (Po - Pi)(0,5^(t/half-time)

W zależności od wygody możemy stosować różne warianty opisu, tego samego procesu.

Cytat: "jackdiver"
P15 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/489)) =8,96m------------------0.9Mo15 = 0.9* 12,9 = 11,61m
P16 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/635)) =8,71m------------------0.9Mo16 = 0.9* 12,7 = 11,43m
Ciekawe są te przedziały, w tym nurkowaniu trochę zyskały na ładunku zgromadzonego inertu. Po kilku dniach intensywnych nurkowań poziom prężności będzie wyższy i nie musi przekroczyć poziomu dopuszczalnego na powierzchni. Lot samolotem bez świadomości tego zagrożenia i kłopoty zapewnione. Wartość tego przesycenia dla lotu na wysokości w kabinie 3000m npm, to 8,6330 (0,9 M16(-3m)).

pozdrawiam rc
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez anarchista »

Offline jackdiver

  • Kadra
  • *****
  • Wiadomości: 631
    • Zobacz profil
    • Moana-sub
  • Stopień nurkowy: Instruktor nurkowania
(Bez tematu)
« Odpowiedź #32 dnia: 20 Październik 2011, 19:06:27 »
Oto ciąg dalszy wyliczeń z przykładu 47m/24'
Teraz przydałoby się wyliczenie pierwszego przystanku dekompresyjnego w trakcie wynurzania.
Każda teoretyczna tkanka posiada swoją M-wartość przesycenia w msw zmieniającą się wraz z głębokością.
Dlatego należy ułożyć równania dla każdej tkanki porównując obliczone wcześniej ich nasycenia na 47m z M wartościami na interesującej nas głębokości  ( h ) pierwszego przystanku. W zasadzie mówiąc prościej szukamy głębokości, na której nasycenie tkanki kontrolnej po nurkowaniu osiągnie swoją M wartość.  W równaniach szukamy h.
Przeprowadziłem obliczenia dla nieprzekroczenia 90% i 70% M wartości dla danej tkanki na pierwszym przystanku
Obliczenia na podstawie zależności Mh = Mo + ΔM*h
---------------------------------------------------------90%M-------------------70%M
0,9M1 = 0.9*(29,6+(1,7928)h) = 41,74m----- h =  9.36m---------h =  16,75m
0,9M2 = 0.9*(25,4+(1,5352)h) = 38,60m-----h = 11,39m--------h = 19,37m
0,9M3 = 0.9*(22,5+(1,3847)h) = 33,70m-----h = 10,79m---------h = 18,52m
0,9M4 = 0.9*(20,3+(1,2780)h) = 28,68m-----h = 9,05m----------h = 16,17m
0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 23,99m-------h = 6,22m----------h = 12,41m
0,9M6 = 0.9*(17,5,6+(1,1857)h) = 20,20m---h = 4,17m----------h = 9,58m
0,9M7 = 0.9*(16,5+(1,1504)h) = 17,09m-----h = 2,16m----------h = 6,88m
0,9M8 = 0.9*(15,7+(1,1223)h) = 14,64m-----h = 0,50m----------h = 4,65m
0,9M9 = 0.9*(15,2+(1,0999)h) = 12,78m-----h = -0,91m---------h = 2,78m
0,9M10 = 0.9*(14,6+(1,0844)h) = 11,59m----h = -1,59m---------h = 1,81m
0,9M11 = 0.9*(14,2+(1,0731)h) = 10,80m----h = -2,05m---------h = 1,14m
0,9M12 = 0.9*(13,9+(1,0635)h) = 10,17m----h = -2,45m---------h = 0,59m
0,9M13 = 0.9*(13,4+(1,0552)h) = 9,67m-----h = -2,52m--------- h = 0,39m
0,9M14 = 0.9*(13,2+(1,0478)h) = 9,27m-----h = -2,77m---------h = 0,04m
0,9M15 = 0.9*(12,9+(1,0414)h) = 8,96m-----h = -2,83m---------h = -0,10m
0,9M16 = 0.9*(12,7+(1,0359)h) = 8,71m-----h = -2,92m---------h = -0,25m

Wynika z tego że pierwszy przystanek kontrolowany jest przesyceniem drugiej tkanki i musi być na 12m. Jak widać też wprowadzenie konserwatyzmu aż 70% pokazało że pierwszy przystanek musiał by być już na 21m. Ciekawie też wyglądają wyliczenia dla tkanek wolnych
Pozdrawiam Jacek 8)
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez jackdiver »
Jacek Zachara, instruktor nurkowania CMAS i SSI nurek full TMX, szkolenia, wyprawy nurkowe do Egiptu, Chorwacji i na Maltę , pełny serwis sprzętu nurkowego i produkcja analizatorów tlenowych tel 694727188 www.moana-sub.com.pl

anarchista

  • Gość
(Bez tematu)
« Odpowiedź #33 dnia: 20 Październik 2011, 21:13:52 »
Bardzo ładna prezentacja.
Głębokości ujemne nie mają sensu fizycznego, pojawią się też ujemne czasy przy obliczaniu czasu dekompresji i szukaniu przedziału kontrolującego. Wybieramy wartość największą w obu przypadkach.

Mam propozycję policzę jedną z najszybszych niestandardowych dekompresji. Ciebie poproszę o wersję z przystankami co 3m, wariant 0,9M(h). Też warianty z ominiętymi przystankami, tu czasy wyjdą dłuższe niż w Twojej dekompresji.

Moja dekompresja będzie krótsza niż Twoja.
Wiadomo że najszybsza jest dekompresja w której ciągle jesteśmy możliwie blisko M(h). Taką sytuację zapewnia wariant stałego czasu na przystanku dekompresyjnym a zmienna odległość przystanków.

Jacek policzył ja wykorzystam, do obliczenia dosyć długiej dekompresji w jednym kroku do powierzchni.

P1 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/5)) = 41,74m------------0.9Mo1 = 0.9* 29,6 = 26,64m
P2 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/8)) =38,60m
P3 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/12,5)) =33,70m
P4 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/18,5)) =28,68m
P5 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/27)) =23,99m
P6 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/38,3)) =20,20m
P7 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/54,3)) =17,09m
P8 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/77)) =14,64m

0,9M2 = 0.9*(25,4+(1,5352)h) = 38,60m-----h = 11,39m

Już wiemy że na tej głębokości mamy maksymalne przesycenie w drugim przedziale.
To obliczmy ppN2 na tej głębokości, Ciśnienie całkowite wynosi 2,14 w obiegu mamy stałe ppO2 = 1,4 to ppN2 = 0,74.
Już na tej głębokości jest niższe niż na powierzchni. Wszystkie przedziały tkankowe podlegają odsycaniu w tym przykładzie, to jedna z głównych zalet stosowania konstrukcji o stałym ppO2. Dużo wcześniej było to stosowane w profesjonalnych nurkowaniach przewodowych.

Równania odsycania przybiorą następującą postać.

7,4 + (41,74 - 7,4)0,5^t/5=26,64    (P(t) = Pi + (Po - Pi)(0,5^(t/half-time) lub P(t) = Pi + (Po - Pi)(2^( - t/half-time) )
7,4 to ciśnienie inertu na przystanku, 41,74 to prężność inertu w tkance na początku odsycania, 26,64 to ciśnienie przesycenia tego przedziału na głębokści przystanku. Z takiego równania obliczamy czas po jakim przedzial osiągnie wymagane przesycenie.
Z wyników czasow wybieramy najdłuższy ten przedział kontroluje dekompresję. Tak postępujemy w wariancie typowego obliczania dekompresji.
Ponieważ mnie interesuje inny to muszę zastosować wartości przesyceń na docelowym przystanku czyli powierzchni.stosuję 0,9Mo
Mo         0,9Mo
29,6       26,64
25,4       22,86
22,5       20,25
20,3       18,27
19          17,1
17,5       15,75
16,5       14,85
15,7       14,13

Dlatego w tym rozwiązaniu podstawiam wartości przesyceń powierzchniowych. Obliczam czasy dla których osiągamy taki stan.

7,4 + (41,74 - 7,4)0,5^t/5=26,64.............. t=4,178906
7,4 + (38,6 - 7,4)0,5^t/8=22,86.................t=8,104045
7,4 + (33,7 - 7,4)0,5^t/12,5=20,25............t=12,91618
7,4 + (28,68 - 7,4)0,5^t/18,5=18,27...........t=17,929204
7,4 + (23,99 - 7,4)0,5^t/27=17,1...............t=20,90495
7,4 + (20,2 - 7,4)0,5^t/38,3=15,75............t=23,60412
7,4 + (17,09 - 7,4)0,5^t/54,3=14,85...........t=20,5936
7,4 + (14,64 - 7,4)0,5^t/77=14,13.............t=8,114505

7,4 + (41,74 - 7,4)0,5^t/5=26,64
Przedstawię kolejne kroki obliczeniowe.
(41,74 - 7,4)0,5^t/5=(26,64 - 7,4)
0,5^t/5=(26,64 - 7,4)/(41,74 - 7,4)
0,5^t/5=(26,64 - 7,4)/(41,74 - 7,4) | log przy podstawie 0,5
t/5=log(26,64 - 7,4)/(41,74 - 7,4)
t=5log(26,64 - 7,4)/(41,74 - 7,4)
t=4,178906
Podobne rozwiązania dla pozostałych przedziałów z właściwie podstawionymi wartościami czasu połowicznego odsycania prężności początkowej i maksymalnej na powierzchni lub następnym przystanku Ponieważ to nie standardowe obliczenie to muszę obliczyć który faktycznie przedział kontroluje taki typ dekompresji.
Taka metoda szybko daje odpowiedź.
Kontroluje tą dekompresję 6 przedział czas dekompresji to 23,6 min na głębokości 11,4 m potem można wyjść na powierzchnię.
W tej konfiguracji sprzętowej to będzie naj dłuższy czas dekompresji.
Czyli mamy zapewnioną dekompresję w nurkowaniu wielopoziomowym to zaawansowane wykorzystanie modelu dekompresyjnego Buhlmanna.
Pokażę również inne możliwości.

Wykonujemy dekompresję o czasie równym 2 minuty. Obliczamy nasycenia przedziałów po takim czasie

7,4 + (41,74 - 7,4)0,5^2/5=33,42
7,4 + (38,6 - 7,4)0,5^2/8=33,63
7,4 + (33,7 - 7,4)0,5^2/12,5=30,93
7,4 + (28,68 - 7,4)0,5^2/18,5=27,14
7,4 + (23,99 - 7,4)0,5^2/27=23,16
7,4 + (20,2 - 7,4)0,5^2/38,3=19,74
7,4 + (17,09 - 7,4)0,5^2/54,3=16,84
7,4 + (14,64 - 7,4)0,5^2/77=14,51

Teraz poszukujemy na jakiej głębokości i w którym przedziale występuje takie przesycenie.

0,9M1 = 0.9*(29,6+(1,7928)h) = 33,42----- h = 4,2m
0,9M2 = 0.9*(25,4+(1,5352)h) = 33,63-----h = 7,79m
0,9M3 = 0.9*(22,5+(1,3847)h) = 30,93-----h = 8,56m
0,9M4 = 0.9*(20,3+(1,2780)h) = 27,14-----h = 7,71m

Obliczamy kolejny krok o czsie 2 min, ppN2 na głębokości 8,6m wynosi 0,46at to 4,6m
Widzimy że 3 przedział kontroluje dekompresję. Do obliczenia czasu dekompresji niższe
przedziały możemy pomijać, nie będą miały wpływu na dalsze kroki

3) 4,6 + (30,93 - 4,6)0,5^2/12,5=28,16
4) 4,6 + (27,14 - 4,6)0,5^2/18,5=25,51
5) 4,6 + (23,16 - 4,6)0,5^2/27=22,23
6) 4,6 + (19,74 - 4,6)0,5^2/38,3=19,2
7) 4,6 + (16,84 -4,6)0,5^2/54,3=16,53
8. 4,6 + (14,51 - 4,6)0,5^2/77=14,33

0,9M3 = 0.9*(22,5+(1,3847)h) = 28,16-----h = 6,43m
0,9M4 = 0.9*(20,3+(1,2780)h) = 25,51m-----h =6,29 m
0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 22,23-------h =4,63m
0,9M6 = 0.9*(17,5,6+(1,1857)h) = 19,2---h = 3,23m

Obliczmy ppN2 na głębokości 6,5m   1,65 ppN2=0,25at 2,5m
Przesycenia po wykonaniu kolejnego przystanku

3) 2,5 + (28,16 - 2,5)0,5^2/12,5=25,46
4) 2,5 + (25,51 - 2,5)0,5^2/18,5=23,84
5) 2,5 + (22,23 - 2,5)0,5^2/27=21,24
6) 2,5 + (19,2 - 2,5)0,5^2/38,3=18,60
7) 2,5 + (16,53 -2,5)0,5^2/54,3=16,17
8. 2,5 + (14,33 - 2,5)0,5^2/77=14,11

Ponownie obliczamy głebokości na których występuje przesycenie o tych wartościach

0,9M3 = 0.9*(22,5+(1,3847)h) = 25,46-----h = 4,18m
0,9M4 = 0.9*(20,3+(1,2780)h) = 23,84-----h =4,84 m
0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 21,24-------h =3,73m

Czwarty przedział kontroluje dekompresję na głębokości 4,9m
Ponieważ w założeniach było że do głębokości 6m mamy stałe ppO2 równe 1,4 at poniżej mamy 90% tlenu w obiegu.
to ppN2 równa się 0,1(1,49)=0,149  czyli 1,5m


pozdrawiam rc
ps edycja zdublowanego wpisu.
« Ostatnia zmiana: 22 Październik 2011, 11:57:32 wysłana przez anarchista »

Offline jackdiver

  • Kadra
  • *****
  • Wiadomości: 631
    • Zobacz profil
    • Moana-sub
  • Stopień nurkowy: Instruktor nurkowania
(Bez tematu)
« Odpowiedź #34 dnia: 21 Październik 2011, 23:01:19 »
No z tym czasem odsycania na pierwszym przystanku to miałem trochę kłopotów ale chyba się udało.

Ciśnienie azotu na 12m w naszym CCR wynosi 0,8 bara = 8m.
Z wcześniejszych wyliczeń wynika że odsycanie będzie kontrolowała tkanka nr 2
Do obliczeń potrzebujemy jeszcze wartości dopuszczalnych przesyceń kilku tkanek na głębokości 9m dla 0,9M(h).
Korzystam z wzoru M = Mo + ΔM*h gdzie h jest w tym przypadku równe 9m
0,9M1 = 41,13 m
0,9M2 = 35,3 m
0,9M3 = 31,53 m
0,9M4 = 28,62 m
0,9M5 = 27,11 m
0,9M6 = 25,35 m
Przypominam też jakie są  nasycenia kilku pierwszych tkanek po nurkowaniu na 47m
P1 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/5)) = 41,74m
P2 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/8)) =38,60m
P3 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/12,5)) =33,70m
P4 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/18,5)) =28,68m
P5 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/27)) =23,99m
P6 = 7,8 + 35,2( 1- 0,5^(24/38,3)) =20,20m
 Na głębokości przystanku dekompresyjnego na 12m mamy ciśnienie inertu 8m
więc obliczmy czas, po którym przedział kontrolujący osiągnie dopuszczalne przesycenie na głębokości 9m.
Korzystam z wzoru P(t) = Pi + (Po - Pi)(0,5^(t/half-time) podstawiając dane dla drugiej tkanki.
35,3=8+(38,60-8)2^(-t/8)
t =1,3 min
Aby wyliczyć t należy skorzystać z funkcji logarytmu
Poza tym należy pamiętać że teraz mamy proces odsycania więc nasze Po jest większe niż Pi

Poniżej dla ciekawości umieściłem wyliczenia czasów dla wszystkich 6 tkanek

t1 = 0,12’
t2 = 1,32’
t3 = 1,64’
t4 = 0,07’
t5 = -6,85’
t6 = -19,47’
Zastanawia mnie czas t3 dla trzeciej tkanki, który jest większy od czasu odsycania t2 drugiej, kontrolnej tkanki.
Może popełniłem jakiś błąd ?
Pozdrawiam Jacek 8)
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez jackdiver »
Jacek Zachara, instruktor nurkowania CMAS i SSI nurek full TMX, szkolenia, wyprawy nurkowe do Egiptu, Chorwacji i na Maltę , pełny serwis sprzętu nurkowego i produkcja analizatorów tlenowych tel 694727188 www.moana-sub.com.pl

Offline Tomek Tatar

  • Kadra
  • *****
  • Wiadomości: 1478
    • Zobacz profil
    • http://nurkowanie.tomasz-tatar.pl/
(Bez tematu)
« Odpowiedź #35 dnia: 22 Październik 2011, 00:28:09 »
Cytat: "jackdiver"
Zastanawia mnie czas t3 dla trzeciej tkanki, który jest większy od czasu odsycania t2 drugiej, kontrolnej tkanki.
Może popełniłem jakiś błąd ?

Błędne jest założenie, że druga tkanka jest kontrolna. Nie wystarczy porównać nasyceń tkanek i uznać za kontrolną tej, która toleruje największą głębokość. Rzeczywiście w momencie rozpoczęcia przystanku na 12 m tkanka 2 tolerowała większą głębokość niż 3, ale jako szybsza szybciej się odsyciła do poziomu pozwalającego na wynurzenie do 9 m. Tkanka 3 najpóźniej pozwoli na wynurzenie do 9 m i dlatego właśnie ona jest kontrolną. Przed wyliczeniem czasów przystanku dekompresyjnego nie można określić która tkanka jest kontrolna.

Serdecznie pozdrawiam.
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez Tomek Tatar »
Tomek Tatar

anarchista

  • Gość
(Bez tematu)
« Odpowiedź #36 dnia: 22 Październik 2011, 08:34:52 »
Cytat: "jackdiver"
Zastanawia mnie czas t3 dla trzeciej tkanki, który jest większy od czasu odsycania t2 drugiej, kontrolnej tkanki.
Może popełniłem jakiś błąd ?
Cytat: "anarchista"
Wysłany: Pią 14 Paź, 2011 12:14      
Ponieważ jest przekroczenie w 3 przedziale tkankowym, to powtarzamy obliczenia dla niego jako kontrolującego. Wiemy że czasy powinny być dłuzsze.
Tu wystąpiła taka sama sytuacja, dlatego ponawiałem krok obliczeniowy a obliczenia nie prowadzące do celu zaznaczyłem na czerwono.

Tego nie ma w popularnych opisach dekompresji, w trakcie przystanku może się mocno zmienić tkanka kontrolująca to po pierwsze, po drugie celowo zostawiłem swój przykład w którym wartości przesyceń przekraczały wartości dopuszczalne w pozostałych przedziałach i ponawiałem obliczenia. Dlatego efektywniejsza jest metoda obliczenia czasów niezbędnych do osiągnięcia żądanego przesycenia na końcu przystanku, we wszystkich przedziałach które mogą kontrolować dekompresję. I wybór największego czasu. Dopiero z tego czasu obliczenie przesyceń przedziałów. Szczególnie widać to w wariancie pominiętych przystanków.
Cytat: "anarchista"
7,4 + (41,74 - 7,4)0,5^t/5=26,64.............. t=4,178906
7,4 + (38,6 - 7,4)0,5^t/8=22,86.................t=8,104045
7,4 + (33,7 - 7,4)0,5^t/12,5=20,25............t=12,91618
7,4 + (28,68 - 7,4)0,5^t/18,5=18,27...........t=17,929204
7,4 + (23,99 - 7,4)0,5^t/27=17,1...............t=20,90495
7,4 + (20,2 - 7,4)0,5^t/38,3=15,75............t=23,60412
7,4 + (17,09 - 7,4)0,5^t/54,3=14,85...........t=20,5936
7,4 + (14,64 - 7,4)0,5^t/77=14,13.............t=8,114505
W tym przykładzie 2 przedział rozpoczyna kontrolę a kończy 6.

Metoda którą pokazuję pozwala na pewne i jednoznaczne określenie czasu dekompresji w konkretnym wariancie dekompresji.

Cytat: "jackdiver"
t5 = -6,85’
t6 = -19,47’
To ładny przykład sytuacji kiedy przedział faktycznie wymaga dosycenia się, żeby osiągnąć wymagane (z kM(h), k stała zależna od konserwatyzmu) wartości na przystanku.

Cytat: "Tomek Tatar"
Błędne jest założenie

Mam propozycję, którą możesz ale nie musisz rozwiązać.
Jest model stałej wartości ciśnienia przesycenia, wartości współczynników zaproponowałem.
Czy możesz jeśli zechcesz, obliczyć dekompresję w OC ?
Szczególnie ciekawy jest problem czy można dowolnie rozkładać czasy na przystankach, sumować i przenosić. To co jest podstawą NOF.
Dla modeli w których ΔM>1 to założenie nie jest spełnione.
Może to być ktoś inny, Paweł Poręba czy użytkownik NOF lub RD.

Wracając do profilu niestandardowego.

3) 1,5 + (25,46 - 1,5)0,5^2/12,5=22,94
4) 1,5 + (23,84  - 1,5)0,5^2/18,5=22.22
5) 1,5 + (21,24 - 1,5)0,5^2/27=20,25
6) 1,5 + (18,60 - 1,5)0,5^2/38,3=17,99
7) 1,5 + (16,17 -1,5)0,5^2/54,3=15,80
8. 1,5 + (14,11 - 1,5)0,5^2/77=13,88

To ponownie głębokości na których konieczne będzie rozpoczęcie przystanku.

0,9M4 = 0.9*(20,3+(1,2780)h) = 22.22m-----h = 3,43m
0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 20,25m-------h = 2,84m
0,9M6 = 0.9*(17,5+(1,1857)h) = 17,99m---h = 2,09m
0,9M7 = 0.9*(16,5+(1,1504)h) = 15,80m-----h = 2,16m

Nadal 4 przedział kontroluje dekompresję głębokość przystanku 3,5m, ppN2 wynosi 0,1(1,35)=0,135 1,35m
.
4) 1,35 + (22.22  -1,35)0,5^2/18,5=20,71
5) 1,35 + (20,25 -1,35)0,5^2/27=19,30
6) 1,35 + (17,99 -1,35)0,5^2/38,3=17,39
7) 1,35 + (15,80 -1,35)0,5^2/54,3=15,44
8. 1,35 + (13,88 -1,35)0,5^2/77=13,65

Ponownie głębokości.

0,9M4 = 0.9*(20,3+(1,2780)h) = 20,71m-----h = 2.12m
0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 19,30m-------h = 1,98m
0,9M6 = 0.9*(17,5+(1,1857)h) = 17,39m---h = 1,53m
0,9M7 = 0.9*(16,5+(1,1504)h) = 15,44m-----h = 0,56m

Nadal 4 przedział kontroluje dekompresję głębokość przystanku 2,2m, ppN2 wynosi 0,1(1,22)=0,122 1,22m

4) 1,22 + (20,71  -1,22)0,5^2/18,5=19,30
5) 1,22 + (19,30 -1,22)0,5^2/27=18,39
6) 1,22 + (17,39 -1,22)0,5^2/38,3=16,81
7) 1,22 + (15,44 -1,22)0,5^2/54,3=15,08
8. 1,22 + (13,65 -1,22)0,5^2/77=13,42

Ponownie głębokości.

0,9M4 = 0.9*(20,3+(1,2780)h) = 19,30m-----h = 0,89m
0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 18,39m-------h = 1,16m
0,9M6 = 0.9*(17,5+(1,1857)h) = 16,81m---h = 0,99m
0,9M7 = 0.9*(16,5+(1,1504)h) = 15,08m-----h = 0,22m

Ten etap kontroluje 5 przedział tkankowy, ppN2 wynosi na głębokości 1,2m 0,1(1,12) 0,112  1,12m

5) 1,12 + (18,39 -1,12)0,5^2/27=17,52
6) 1,12 + (16,81 -1,12)0,5^2/38,3=16,25
7) 1,12 + (15,08 -1,12)0,5^2/54,3=14,72
8. 1,12 + (13,42 -1,12)0,5^2/77=13,2

Ponownie głębokości.

0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 17,52m-------h = 0,37m
0,9M6 = 0.9*(17,5+(1,1857)h) = 16,25m---h = 0,46m
0,9M7 = 0.9*(16,5+(1,1504)h) = 14,72m-----h = -0,12m


Kolejny etap kontroluje 6 przedział tkankowy, 7 przedział osiągnął przesycenie nad powierzchnią wody dlatego wynik jest ujemny,
ppN2 wynosi na głębokości 0,5 m 0,1(1,05) 0,105  1,05m

5) 1,05 + (17,52 -1,05)0,5^2/27=16,69
6) 1,05+ (16,25 -1,05)0,5^2/38,3=15,70

Ponownie głębokosći

0,9M5 = 0.9*(19+(1,2306)h) = 16,69m-------h = -0,37m
0,9M6 = 0.9*(17,5+(1,1857)h) = 15,70m---h = -0,04m

Tak osiągneliśmy powierzchnię.

Przystanki na głębokościach: 11,4 m, 8,6m, 6,5m, 4,9m, 3,5m, 2,2m, 1,2m, 0,5 m.
czasy po 2 min, łączny czas dekompresji 16 min.
Dekompresja w jednym kroku do powierzchni z 11,4m wynosiła 23,60.
Ponownie widzimy że czas dekompresji na jednym przystanku niestandardowym, jest dłuższy niż suma czasów dekompresji stopniowanej szybkiej, również nie standardowej.


pozdrawiam rc
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez anarchista »

Offline jackdiver

  • Kadra
  • *****
  • Wiadomości: 631
    • Zobacz profil
    • Moana-sub
  • Stopień nurkowy: Instruktor nurkowania
(Bez tematu)
« Odpowiedź #37 dnia: 23 Październik 2011, 21:55:39 »
Jak słusznie i naukowo zauważył Tomek błędne było moje założenie ze tkanka nr 2 będzie kontrolowała początkowy czas dekompresji.
Okazało się z obliczeń że tkanka nr 3 nieco wolniej się odsyca i to ona przejmie inicjatywę na pierwszym przystanku na 12m
Założę że ten czas wyniesie całe 2' i obliczę jak po tym czasie będzie wyglądało nasycenie poszczególnych tkanek
Korzystam ponownie z wzoru: P(t) = Pi + (Po - Pi)(0,5^(t/half-time) gdzie w miejsce t wstawiam 2'
Nasycenie początkowe tkanek jest pokazane w kolorze czerwonym
Nasycenie koncowe na 12m po czasie dekompresji 2' kolorem pomarańczowym              
Pt1=8+(41,74-8)*0,5^(2/5)=33,57m
Pt2=8+(38,60-8)*0,5^(2/8)=33,73m
Pt3=8+(33,70-8)*0,5^(2/12,5)=31,00m
Pt4=8+(28,68-8)*0,5^(2/18,5)=27,18m
Pt5=8+(23,99-8)*0,5^(2/27)=23,19m
Pt6=8+(20,20-8)*0,5^(2/38,3)=19,77m
Pt7=8+(17,09-8)*0,5^(2/54,3)=16,86m
Pt8=8+(14,64-8)*0,5^(2/77)=14,52m
Pt9=8+(12,78-8)*0,5^(2/109)=12,72m
Pt10=8+(11,59-8)*0,5^(2/146)=11,56m
Pt11=8+(10,80-8)*0,5^(2/187)=10,78m
Pt12=8+(10,17-8)*0,5^(2/239)=10,15m
Pt13=8+(9,67-8)*0,5^(2/305)=9,66m
Pt14=8+(9,27-8)*0,5^(2/390)=9,27m
Pt15=8+(8,96-8)*0,5^(2/498)=8,95m
Pt16=8+(8,71-8)*0,5^(2/635)=8,71m

Jak widać z obliczeń wszystkie tkanki zmniejszyły swoje nasycenie w tym tkanka 1 ponad 20%. Widać również że odsycanie tkanek wolniejszych przebiega coraz wolniej lub niemal pozostaje na niezmienionym poziomie. To wróży że na płytszych przystankach to one zaczną kontrolować czasy dekompresji
Pozdrawiam Jacek  8)
« Ostatnia zmiana: 24 Październik 2011, 09:05:17 wysłana przez jackdiver »
Jacek Zachara, instruktor nurkowania CMAS i SSI nurek full TMX, szkolenia, wyprawy nurkowe do Egiptu, Chorwacji i na Maltę , pełny serwis sprzętu nurkowego i produkcja analizatorów tlenowych tel 694727188 www.moana-sub.com.pl

anarchista

  • Gość
(Bez tematu)
« Odpowiedź #38 dnia: 23 Październik 2011, 22:49:09 »
Cytat: "jackdiver"
natomiast tkanki od 7 do 16 nieznacznie jeszcze je podwyższyły.
Można to chyba łatwo wyjaśnić na bazie fizjologi wolnych tkanek.
Są one znaczniej słabiej ukrwione więc usuwanie z nich inertu drogą perfuzji jest dużo wolniejsze a w tym samym czasie w ich obrębie, raczej przeważa jeszcze proces ich nasycania na drodze dyfuzji z obszarów o podwyższonym nasyceniu.

To poprawne wartości. Gdzieś indziej musi być błąd.

Pt7=8+(17,09-8)*0,5^(2/54,3)=16,860867
Pt8=8+(14,64-8)*0,5^(2/77)=14,5215
Pt9=8+(12,78-8)*0,5^(2/109)=12,7195
Pt10=8+(11,59-8)*0,5^(2/146)=11,556073
Pt11=8+(10,80-8)*0,5^(2/187)=10,77931
Pt12=8+(10,17-8)*0,5^(2/239)=10,15744
Pt13=8+(9,67-8)*0,5^(2/305)=9,6624266
Pt14=8+(9,27-8)*0,5^(2/390)=9,265493
Pt15=8+(8,96-8)*0,5^(2/498)=8,9573313
Pt16=8+(8,71-8)*0,5^(2/635)=8,708451

Tu nie ma takiej możliwości matematycznej. Na OC w którym jest wyższe ciśnienie inertu niż prężność w wolnych przedziałach ma to miejsce, tu nie występuje coś takiego. To pojawiło się w dekompresji powietrznej w moim przeliczeniu.

pozdrawiam rc
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez anarchista »

Offline jackdiver

  • Kadra
  • *****
  • Wiadomości: 631
    • Zobacz profil
    • Moana-sub
  • Stopień nurkowy: Instruktor nurkowania
(Bez tematu)
« Odpowiedź #39 dnia: 24 Październik 2011, 08:54:59 »
Cytat: "anarchista"
Gdzieś indziej musi być błąd.
pozdrawiam rc

Tak racja, chochlik w działaniach
Już poprawiłem wyżej
Pozdrawiam Jacek
« Ostatnia zmiana: 01 Styczeń 1970, 01:00:00 wysłana przez jackdiver »
Jacek Zachara, instruktor nurkowania CMAS i SSI nurek full TMX, szkolenia, wyprawy nurkowe do Egiptu, Chorwacji i na Maltę , pełny serwis sprzętu nurkowego i produkcja analizatorów tlenowych tel 694727188 www.moana-sub.com.pl